بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با امنیت اجتماعی

سرمایه اجتماعی که حاصل شکل گیری و استقرار ارزش ها، هنجارها، سنت ها و عرف ها و قواعد به صورتی خودجوش و در بستری از روابط متقابل اجتماعی است، زمینه ساز همکاری، اعتماد و مشارکت فعال و مثبت در زندگی اجتماعی از جانب افراد است. بدین ترتیب سرمایه اجتماعی با تأمین نوعی امنیت معنایی برای فرد که به واسطه معنادهی سنت ها، ارزش ها و قواعد به زندگی افراد در جامعه حاصل می آید، فرد را از گرفتار آمدن در دامن ناهنجاری ها، انحرافات و جرم و جنایت به مثابه مظاهر ناامنی اجتماعی و مشارکت منفی در جامعه به دور می دارد. بر این اساس سرمایه اجتماعی که خود حاصل عمل متقابل افراد در طول زمان و در بستری اجتماعی است، با استقرار خود به جهت دهی و معنادهی رفتار افراد می پردازد و از این رو با زمینه سازی رفتار هنجارمند، نقشی تعیین کننده در امنیت اجتماعی ایفا می کند. موضوع این مقاله بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با امنیت اجتماعی از منظر نقش سرمایه اجتماعی در معنادهی به زندگی فرد و هنجارمندسازی رفتارهای وی می باشد. به نظر نویسنده برای رویارویی با بحران امنیت اجتماعی، می بایست به حفظ و تقویت سرمایه اجتماعی از طریق تقویت جامعه مدنی در برابر سیاست های مداخله گر دولتی پرداخت.